odbo oqpo (IT/SI)
Słoweńsko-włoskie trio, tworzące dźwiękową mieszankę psychodelicznej improwizowanej muzyki, od współczesnych utworów elektroakustycznych po space-free-jazz w stylu Sun Ra. Ich instrumentarium to różne rodzaje fletów i instrumenty elektroniczne - Paolo Pascolo, bębny i perkusja -Vid Drasler oraz syntezator modularny - Alberto Novello. Występowali na renomowanych festiwalach i klubach prezentujących muzykę współczesną, takich jak między innymi Interpenetration Graz, Brda Jazz Festival, Vinyl Zagreb, Zavod Sploh Lubiana, Werkplats fuhr Improvisatie Muziek, Zurich, JazzMatec.
Slovenian-Italian trio creating a sonic blend of psychedelic improvised music: spanning from contemporary electroacoustic pieces to space-free-jazz a la Sun Ra. Thay work on futes and electronics - Paolo Pascolo, drums and percussions - Vid Drasler and modular synthesizer - Alberto Novello. odbo opqo has been invited to present its music in renowned international festival and clubs for contemporary music such as Interpenetration Graz, Brda Jazz Festival, Vinyl Zagreb, Zavod Sploh Lubiana, Werkplats fuhr Improvisatie Muziek, Zurich, JazzMatec, among others.
White Nerve Connection (PL)
Projekt audiowizualny założony w 1997 r., skupiony na rozwijaniu tradycji surrealistycznej muzyki konkretnej, field recordingu oraz plądrofonii, zanurzonych czasami w ambientalnym lub etnicznym sosie. Do powstawania muzycznych kolaży grupa wykorzystuje techniki aleatoryczne, złapane nagrania z różnych stron świata oraz wytworzone na bazie syntezy i nagrań drony. Grupa występowała na wielu festiwalach muzyki współczesnej, takich jak Transwizje, Temple of Silence, Intermediale Festival czy Wrocław Industrial Festival. Owocem ich działalności scenicznej są cztery albumy koncertowe oraz nagrania na kilku kompilacjach.
Instrumentarium grupy to nie tylko współczesne samplery i syntezatory, ale również grające zabawki, sprzęty kuchenne, stare płyty i taśmy, czy przetworzone odgłosy natury. Tworzą one, wraz z obrazem wideo wielowarstwową opowieść, przenoszącą odbiorcę na czas koncertu w inne miejsce i czas.
Audiovisual project founded in 1997 that focuses on developing the tradition of surrealist musique concrète, field recording and plunderphonics, sometimes dipped in ambiental or ethnic sauce. To create musical collages, the group uses aleatoric techniques, captured recordings from various parts of the world and drones produced on the basis of synthesis and recordings.
The group has performed at many festivals of contemporary music, such as Transwizje, Temple of Silence, Intermediale Festival, or Wrocław Industrial Festival. The fruit of their stage activities are four live albums and recordings on several compilation albums.
The group's instruments include not only contemporary samplers and synthesizers, but also playing toys, kitchen equipment, old records and tapes, and processed sounds of nature. Together with the video visuals, they create a multi-layered story, transporting the audience to another place and time for the duration of the concert.
Pin Park (PL)
Pin Park to duet, który tworzą Maciek Bączyk i Maciek Polak. Ich muzyka, nacechowana technologiczną melancholią, silnie nawiązuje do klimatu elektronicznej awangardy ubiegłych dekad. Ciepłe, analogowe brzmienie i podszyte harmonicznym minimalizmem melodie, przywodzą na myśl dokonania z klasycznego okresu sceny krautrockowej. Muzycy korzystają z nietypowej architektury i niepowtarzalnych brzmień syntezatorów legendarnej, brytyjskiej firmy EMS. Wykorzystują potencjał tych instrumentów i poszerzają go o doświadczenia współczesnych nurtów elektronicznych. Aktualnie duet pracuje nad trzecią płytą, której brzmienie w dużym stopniu kształtują japońskie syntezatory przełomu dekad 70/80, oraz pierwsze instrumenty i pogłosy cyfrowe. Materiał pojawi się w połowie przyszłego roku, ale już teraz Pin Park testuje nowe utwory na swoich koncertach.
kinoMANUAL to audiowizualna manufaktura, którą tworzą: Aga Jarząb i Maciek Bączyk. Duet koncentruje się na eksperymentach z ruchomym obrazem, analogową projekcją, animacją i synestetycznymi połączeniami audiowizualnymi. Kluczowym elementem ich pracy jest manualny, fizyczny kontakt z filmowym tworzywem. W trakcie koncertów Pin Park, Aga Jarząb przejmuje rolę VJ-ki, miksując kinoMANUALOWE animacje na żywo, do żywego, elektronicznego dźwięku.
Pin Park is a duo formed by Maciek Bączyk and Maciek Polak. Their music, characterized by technological melancholy, strongly refers to the climate of electronic avant-garde of the past decades. Warm, analogue sound and melodies lined with harmonic minimalism are reminiscent of the achievements of the classic krautrock scene. The musicians use unusual architecture and unique sounds of synthesizers of the legendary British company EMS. They use the potential of these instruments and expand it with the experience of contemporary electronic trends. Currently, the duo is working on their third album, the sound of which is largely shaped by Japanese synthesizers from the turn of the 70/80s, as well as the first digital instruments and reverbs. The material will be released in the middle of next year, but Pin Park is already testing new tracks at their concerts.
kinoMANUAL is an audiovisual manufacture created by Aga Jarząb and Maciek Bączyk. The duo focuses on experiments with moving image, analogue projection, animation and synesthetic audiovisual combinations. The key element of their work is manual, physical contact with film material. During Pin Park's concerts, Aga Jarząb takes on the role of VJ, mixing live kinoMANUAL animations to live electronic sound.
Inire (PL)
Rhizome to audiowizualny projekt zbudowany na głosach, nagraniach terenowych oraz na generowanych elektronicznie strukturach harmonicznych, których części zestawione są ze sobą w taki sposób, by budować niehierarchiczną i otwartą na interpretację fakturę. Każdy element harmoniczny ma równe prawa, aby zadać pytanie, czy w procesie słyszenia oddzielamy to, co w dźwiękach naturalne od tego, co technologiczne.
Rhizome, an audiovisual project built on voices, field recordings, and electronically generated harmonic structures whose parts are juxtaposed in such a way as to build a non-hierarchical texture open to interpretation. Each harmonic element has equal rights to ask whether in the process of hearing we separate what is natural in sounds from what is technological.
Laura Llaneli (ES)
Mieszka i pracuje w Barcelonie. Studiowała muzykę i uzyskała dyplom z projektowania graficznego. Ukończyła również studia w zakresie sztuk pięknych oraz studia magisterskie w zakresie sound art na Uniwersytecie Barcelońskim. Jest członkinią Sons de Barcelona (UPF) i feministycznego kolektywu Nenazas. Bada związki między produkcją i odbiorem dzieła audiowizualnego w kontekście urządzeń i oprogramowań komputerowych. Sięgając do korzeni sztuki krytycznej, tworzy tematyczne spektakle, często zanurzone w dyskursie feministycznym. Zadaje pytanie o to, jak w kontekście nowych technologii funkcjonują kobiety, w życiu codziennym i w sztuce.
"Vibrrration Through" to koncert, który rozpoczyna się od eksploracji różnych materiałów wzmacnianych za pomocą głośników kontaktowych. Powstał zainspirowany wynikami badań nad projektem "Palpitar Palpar", w którym głos przekazywany jest rzeźbom, które kołaczą i rezonują w zależności od ich formy i sposobu filtrowania dźwięku. Jest to projekt, który zmienia się w zależności od miejsca, w którym jest aktywowany, ponieważ proponuje wzmocnienie elementów znajdujących się w każdej z przestrzeni. Poprzez minimalne wibracje głosu i dźwięków midi, koncert podkreśla cielesność materiałów.
Lives and works in Barcelona. She studied music and has a degree in Graphic Design. She has also a degree in Fine Arts and a Master in Sound Art, both from the University of Barcelona. She is a member of Sons de Barcelona (UPF) and the feminist collective Nenazas. She explores the relationship between the production and reception of audiovisual work in the context of computer hardware and software. Reaching back to the roots of critical art, she creates thematic performances, often immersed in feminist discourse. She asks how women function in the context of new technologies, in everyday life and in art.
"Vibrrration Through" is a concert that starts from the exploration of different materials amplified with contact loudspeakers. It arises from the research of the project "Palpitar Palpar" in which the voice is transferred to sculptures that palpitate according to their body and their way of filtering sound. It is a set that changes in each place where it is activated since it proposes to amplify elements found in each space. Through minimal vibrations from the voice and midi sounds, the concert highlights the corporeality of the materials.
Krzysztof Pawlik (PL)
Audiowizualny performans "Dimensions" to kompozycja inspirowana ideą współczesnych funkcji, ograniczeń i możliwości eksperymentalnej muzyki elektronicznej, tworzonej na analogowych generatorach, przy użyciu syntezy modularnej oraz nagrań terenowych. Swoim kształtem nawiązuje do gatunku eksperymentalnych audycji radiowych Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia, a także do idei komponowania jako procesu zachodzącego bez użycia komputerów.
Projekt zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu.
Audiovisual performance dimensions is a composition inspired by the idea of contemporary functions, limitations and possibilities of experimental electronic music, created on analogue generators, using modular synthesis and field recordings. Its shape refers to the genre of experimental of Polish Radio Experimental Studio, as well as to the idea of composing as a process taking place without computers.
The project was implemented as part of the scholarship of the Ministry of Culture, National Heritage and Sports of the Republic of Poland
CHIMERA (IT)
Kompozycja w czasie rzeczywistym na trzech kompozytorów i instrumenty elektroakustyczne autorstwa Fabrizio Casti, Elio Martusciello i Roberto Zanata.
„Możliwość pisania o improwizacji i kompozycji natychmiastowej jest intrygującym wyzwaniem, ponieważ zmusza nas do przelania na papier szeregu refleksji które należą do naszej praktyki artystycznej. Początkowo pomyślana bardziej jako praktyka ćwiczenia i badania materiału twórczego, ewoluowała z chęci przyczynienia się do zmierzenia się z tą dyscypliną, z jej własną, wyróżniającą się autonomią i wzniosłością. CHIMERA jest rodzajem "medytacji w ruchu", ucieleśnieniem, przez które od czasu do czasu może przepływać nowa wiedza i nowe techniki.”
Composition in real time for three composers and electroacoustic instruments by Fabrizio Casti, Elio Martusciello and Roberto Zanata.
"Having the opportunity to write about improvisation and instant composition is an intriguing challenge because it forces us to put on paper a series of reflections that belong to our artistic practice. Initially conceived more as a practice of exercise and research of creative material, it has evolved in the will of contributing to facing this discipline with its own distinctive autonomy and dignity. CHIMERA is a sort of “meditation in movement”, a vessel in which new knowledge and new techniques can flow from time to time."
SISTERS WITH TRANSISTORS reż. Lisa Rovner, 2020 r. (90 min.)
“Sisters with transistors” to niezwykła, nieopowiedziana do tej pory historia pionierek muzyki elektronicznej i kompozytorek, które wykorzystały maszyny i ich wyzwalające technologie, by całkowicie zmienić sposób, w jaki dziś produkujemy i słuchamy muzyki.
Film kreśli nową historię muzyki elektronicznej poprzez wizjonerskie kobiety, których radykalne eksperymenty z maszynami na nowo zdefiniowały granice muzyki, w tym Clarę Rockmore, Daphne Oram, Bebe Barron, Pauline Oliveros, Delia Derbyshire, Maryanne Amacher, Eliane Radigue, Suzanne Ciani i Laurie Spiegel. Narratorem filmu, który prowadzi widza przez ten urzekający świat jest Laurie Anderson.
“Sisters with transistors” is the remarkable untold story of electronic music’s female pioneers, composers who embraced machines and their liberating technologies to utterly transform how we produce and listen to music today.
The film maps a new history of electronic music through the visionary women whose radical experimentations with machines redefined the boundaries of music, including Clara Rockmore, Daphne Oram, Bebe Barron, Pauline Oliveros, Delia Derbyshire, Maryanne Amacher, Eliane Radigue, Suzanne Ciani, and Laurie Spiegel. The film's narrator, who guides the viewer through this fascinating world is Laurie Anderson.
SYGNAŁ.SZUM - Radio Internazionale
SYGNAŁ.SZUM to wystawa związanej od początku z Festiwalem Intermediale grupy Radio Internazionale. Główną inspiracją dla prezentowanych tu wideo artów są chaotyczne i podlegające ciągłym zmianom relacje społeczne oraz anomalie i zakłócenia w komunikacji między różnymi grupami kulturowymi.
Prezentowane prace tworzone są głównie przy pomocy kolażowej techniki cut-up, zarówno w warstwie dźwiękowej jak i wizualnej. Szczególnie istotne jest tu łączenie nowych technologii wideo z archeologią ruchomego obrazu. Na ekspozycję składają się wielokanałowe instalacje wideo, których główną inspiracją jest motyw komunikacji i jej zakłóceń.
SYGNAŁ.SZUM is an exhibition by Radio Internazionale, a group associated with the Intermediale Festival from the very beginning. The main inspiration for the video arts presented here are chaotic and constantly changing social relations as well as anomalies and disruptions in cross-cultural communication.
The presented works are mainly created using the cut-up collage technique, both in terms of sound and visuals. They combine new video technologies with the archeology of the moving image. The exhibition consists of multi-channel video installations inspired by the theme of communication and its disruptions.
